Δεν σας αρέσει; Δεν πειράζει! Μπορείτε αν θέλετε να κάνετε επιστροφή εντός 30 ημερών.
Δεν θα κάνετε ποτέ λάθος με μια δωροεπιταγή. Χαρίστε στους αγαπημένους σας την επιλογή να διαλέξουν οι ίδιοι οτιδήποτε από τη συλλογή μας.
30 ημέρες για την επιστροφή των προϊόντων
Rok 1851 byl rokiem przelomowym w zyciu Fiodorowa. Smierc ukochanego wuja wywolala wewnetrzny wstrzas w jego duszy, ktory jesienia tego roku zaowocowal objawieniem sie zasadniczej idei: smierc jest najwiekszym i jedynym zlem oraz zrodlem wszelkiego zla w swiecie, a zatem powinna zostac wykorzeniona z bytu, a wszystkie jej ofiary winny zostac wskrzeszone do zycia. Fiodorow wszczyna bunt, o jakim swiat nie slyszal, bunt wobec najwiekszego i jedynego wroga czlowieka - smierci. Objawienie sie idei prowadzi do gruntownego przewartosciowania jego zycia. Odtad wszystkie swoje mysli, wszystkie sily, calego siebie oddaje swej idei. I pozostanie jej bezprzykladnie wierny do ostatnich chwil swego zycia. (...) Wskrzeszenie zmarlych przodkow jest dla Fiodorowa przede wszystkim imperatywem moralnym, idea domagajaca sie od nas realizacji, naszym podstawowym i jedynym obowiazkiem. Wszak to naszym przodkom zawdzieczamy nasze zycie, a zarazem zyjemy za cene ich smierci. Jestesmy zobowiazani wyplatac sie z kolowrotu narodzin i smierci - to zas oznacza wskrzeszenie wszystkich zmarlych az po prarodzicow rodzaju ludzkiego oraz proporcjonalne do tego procesu wstrzymanie zwierzecej z natury prokreacji. Nasza zrodlowa odpowiedzialnosc za blizniego znajduje swoj najwlasciwszy wyraz w pragnieniu wskrzeszenia go do zycia. Prawdziwym imieniem czlowieka jest zatem miano syn czlowieczy - potomek zmarlych ojcow i wskrzesiciel. Jak mowi Fiodorow: "Moralna antynomia «zyjacych synow» i «zmarlych ojcow» moze znalezc rozwiazanie jedynie w obowiazku powszechnego wskrzeszenia". (fragment Wstepu Michala Milczarka)